kes Admirel Kimmel_jawapan kumpulan RAINBOW

CARA-CARA LAKSAMANA KIMMEL DAN PENOLONG-PENOLONGNYA BERFIKIR

Dalam kes ini,Laksamana Kimmel dan penolong-penolongnya bersikap optimistik tentang keupayaan untuk merumuskan satu rancangan perang dan merasakan masih mempunyai banyak masa untuk melaksanakannya. Inggeris Oxford Dictionary mentakrifkan optimisme sebagai mempunyai "harapan dan keyakinan tentang masa depan atau berjaya hasil dari sesuatu; kecenderungan untuk memuat sudut pandang yang menguntungkan atau penuh harapan." Perkataan ini pada asalnya berasal dari bahasa Latin yang optimum, yang bermaksud "terbaik." Menjadi optimis, dalam erti kata khas, akhirnya bererti mengharapkan sesuatu hasil yang terbaik dari segala situasi. Dalam kes ini menunjukkan Laksamana Kimmel dan penolong-penolongnya bersifat optimistic kerana beliau dan penolong-penolongnya masih berpegang teguh kepada dasar yang telah mereka rumuskan pada peringkat awal dan mengenepikan setiap amaran baru. Walaupun amaran mengenai serangan Jepun jelas diperkatakan.        

Mereka berulang kali menegaskan keinginan mereka untuk kekal dengan keputusan menggunakan sumber yang ada pada mereka sahaja untuk melatih kelasi-kelasi dan askar-askar baru serta menghantar bekalan kepada pengkalan-pengkalan yang hampir dengan Jepun. Mereka telah  tidak memberi perhatian kepada usaha mewujudkan satu sistem amaran yang akan memberi keutamaan kepada rnereka dalam mempertahankan Pearl Harbour daripada serangan musuh.

Mereka membuat rasionalisasi-rasionalisasi yang tidak berasas. Pihak Jepun, pada fikiran mereka, tidak akan menyerang mana-mana kawasan Amerika Syarikat. Walaupun ada kemungkinan Jepun akan menyerang, serangan itu tidak mungkin dilakukan ke atas Pearl Harbour. Mereka tidak nampak sebarang alasan untuk mengubah perancangan mereka. Kimmel kerap membincangkan mengenai setiap amaran peperangan yang diterimanya dengan penolong-penolongnya. Tetapi, adakalanya beliau dibuai emosi tampil meminta jaminan (tentang pendirian mereka) daripada penolong-penolongnya. Beliau bersama-sama dengan mereka memegang rasional-rasionalnya. Oleh itu, sikap ini mengukuhkan lagi keputusannya untuk mengenepikan amaran-amaran yang diterimanya. Hal ini menunjukkan Laksamana Kimmel dan penolong-penolongnya membuat keputusan secara Satificing iaitu membuat keputusan pilihan pertama memenuhi keperluan dan membuat keputusan dalam keadaan ketidakpastian. Tatacara yang rasional tidak digunakan serta menggunakan gerak hati dan pengalaman yang pernah dilalui. Mereka juga membuat keputusan sekadar memenuhi keperluan. Sikap jumud dalam gaya pemikiran Kimmel dapat dilihat daripada ketidakadilan beliau menggunakan saluran-saluran komunikasi yang ada pada beliau untuk rnendapat penjelasan daripada Washington. Beliau telah menyetujui pendapat yang diutarakan oleh penolong-penolongnya dan telah membuat kesimpulan bahawa tidak wujud sebarang kemungkinan serangan mengejut ke atas Pearl Harbour pada ketika itu.

HALANGAN-HALANGAN YANG WUJUD DALAM LAKSAMANA KIMMEL DAN PENOLONG-PENOLONGNYA MEMBUAT KEPUTUSAN

Antara halangan yang dihadapi oleh Laksamana Kimmel dan penolong-penolongnya ialah kos yang tinggi akan dialami untuk menghadapi peperangan dengan Jepun Beliau kemudian membuat perancangan yang mengutamakan program latihan untuk menyediakan anggota-anggota penting yang dapat menyempurnakan tugas-tugas mereka dan dapat memastikan agar penghantaran bekalan kepada pengkalan-pengkalan Amerika di Timur Jauh berjalan dengan licin.Perancangan itu mengambil kira kemungkinan berlakunya peperangan yang barlarutan dengan Jepun dan kesukaran yang akan dihadapi dalam menggerakkan tenaga manusia dan sumber-sumber yang terhad. Laksamana Kimmel dan penolong-penolongnya sedar akan risiko yang mereka hadapi sekiranya mereka tidak bersiap sedia rnenghadapi peperangan dengan Jepun. Mereka telah  tidak memberi perhatian kepada usaha mewujudkan satu sistem amaran yang akan memberi keutamaan kepada rnereka dalam mempertahankan Pearl Harbour daripada serangan musuh.Mereka mengetahui bahawa mereka dan bahagian-bahagian lain daripada angkatan tentera Amerika Syarikat tidak bersedia untuk menghadapi peperangan. Seterusnya, sikap beliau yang mengikut emosi juga menjadi halangan dalam membuat keputusan iaitu beliau dibuai emosi tampil meminta jaminan (tentang pendirian mereka) daripada penolong-penolongnya. Beliau bersama-sama dengan mereka memegang rasional-rasionalnya. Oleh itu, sikap ini mengukuhkan lagi keputusannya untuk mengenepikan amaran-amaran yang diterimanya.

Semasa bermesyuarat, pcnolong-penolong Kimmel menyatakan bahawa Hawaii atau Pearl Harbour tidak disebut dengan khusus, sedangkan tempat-tempat lain seperti Filipina. Malaya serta tempat-tempat yang terpencil disebut secara khusus. Kimmel telah menerima penafian bahawa kekaburan mengenai keduduken Pearl Harbour dalam amaran-amaran bererti ia tidak dianggap sebagai satu amaran, walaupun amaran yang diterima menunjukkan sebaliknya. Sikap jumud dalam gaya pemikiran Kimmel dapat dilihat daripada ketidakadilan beliau menggunakan saluran-saluran komunikaai yang ada pada beliau untuk rnendapat penjelasan daripada Washington. Beliau telah menyetujui pendapat yang diutarakan oleh penolong-penolongnya dan telah membuat kesimpulan bahawa tidak wujud sebarang kemungkinan serangan mengejut ke atas Pearl Harbour pada ketika itu.
Oleh sebab Kimmel menganggap bahawa Pearl Harbour tidak terdedah kapada bahaya, beliau telah memutuskan ba¬hawa langkah berjaga-jaga yang terhad yang telah dilaksanakan beberapa bulan yang lalu adalah memadai. Beliau mengandaikan bahawa kesemua unit tentera darat di Hawaii telah mengambil langkah berjaga-jaga yang sepenuhnya dengan unit-unit Meriam Penangficia kapal terbang dan radar berada dalam keadaan bersiap sedia. pihak tentera darat juga hanya berada pada tahap langkah berjaga-jaga yang terhad dan usaha mereka hanya tertumpu kepada mempertahankan kernudahan-kemudahan ketenteraan dan menghadapi kernungkinan  sabotaj   daripada  kalangan  penduduk  ternpatan. Mereka membuat analisis bahawa arahan yang dikeluarkan oleh Tokyo telah menyebutkan "kebanyakan" daripada kod dan bukan 'kesemuanya. Mereka menyimpulkan bahawa pemusnahan lebihan daripada kod itu adalah sebagai langkah berjaga-jaga oleh pihak Jepun dan bukan sebagai persediaan untuk perang. Sekali lagi, tidak ada usaha untuk mendapatkan penjelasan daripada Washington mengenai bagaimana bahagian perisikan menafsirkan maklumat itu. ketua perisik tentara laut Kimmel telah memaklumkan kepadanya bahawa mereka gagal untuk mengesan kedudukan kapal-kapal pembawa kapal terbang Jepun.
Salah seorang daripada penolongnya telah meyakinkan beliau bahawa pihak Jepun tidak akan mampu untuk menyerang Pearl Harbour kerana kebanyakan daripada kekuatannya terikat di Asia. Penolongnya yang lain pula memberi jaminan bahawa langkah berjaga-jaga yang terhad yang telah diambil memadai. Kami mengambil keputusan, "kata Kimmel kemudiannya, "bahawa apa yang telah kami laksanakan adalah memadai dan kami akan kekal dengannya".